Czy mamy prawo oceniać?

[makaronizm]

Ostatnio modny jest temat antysemityzmu. Szczególnie jeśli chodzi o czasy ostatniej wojny światowej lub tuż po wojnie. Co więcej. Głównymi autorami poruszającymi te tematy, są ludzie urodzeniu już po wojnie (czasem bardzo długo po). Czy ktoś kto nie przeżył Holokaustu ma prawo go oceniać? Pisać o nim?

[MarcinM]

A co tu oceniać?

Holokaust to była jedna wielka wtopa ludzkości. Moim zdaniem powinniśmy mieć tego świadomość, aby podobnych wtop już nigdy nie było. Oceny typu "kto był bardziej winien i dlaczego" to tak naprawdę mało istotne szczegóły.

Niestety (to chyba Hegel powiedział) jedyną rzeczą jakiej ludzkość nauczyła się z historii jest to, że ludzkość niczego nie nauczyła się z historii.

Oczywiście byłoby głupie, gdyby za jakiś czas "okazało się", że sprawcami holokaustu byli udział wyłącznie Rosjanie i Polacy, ginęli w nim wyłącznie Żydzi, a do jego zakończenia przyczynili się wyłącznie Amerykanie i Europa Zachodnia z Niemcami włącznie. Nie jest wykluczone, że niebawem będzie to "prawda historyczna" :-) No wiecie... historia, historią, a polityka polityką.

[blues]

Po pierwsze młode pokolenie ma prawo pamiętać więc i pisać o tym co było. Po drugie jak najbardziej ma prawo oceniać. Czemu? Bo po części wydarzenia z przeszłości wpłynęły na kształt dzisiejszego świata. A więc na świat w którym przyszło się im/nam wychowywać.

[Durden]

"Czy ktoś kto nie przeżył Holokaustu ma prawo go oceniać? Pisać o nim?"

Zwycięzcy piszą historię. Przekłamania zacierają Prawdę. To też jest zbrodnia. To co teraz się dzieje wokół Holokaustu, urąga powadze tej tragedii. Wiedza, szacunek, apolityczność i przede wszystkim Prawda są niezbędne aby odkręcić tą spiralę strachu. Pamięć tych którzy przeżyli powinnyśmy rozdrapywać w sobie, tak aby nigdy się nie zagoiła. Czy mamy prawo oceniać? Tak. Mamy obowiązek dociekać Prawdy.
Ważna jest też świadomość, że ten ból nie istnieje "obok" nas. Każdy nosi w sobie zarówno zło kata jak i cierpienie ofiary.

[MarcinM]

Każdy nosi w sobie zarówno zło kata jak i cierpienie ofiary.

Niezłe.

Chociaż z tym złem kata bywało róznie. Swojego czasu Zimbardo przeprowadził ten slynny eksperyment z ludźmi odgrywającymi role więźniów i więzionych. Pewnie to znacie, więc powtarzał się nie będę.

Wiele o tym eksperymencie napisano, ale nie dodano jednego - prawdopodobnie przeprowadzenie go w innej kulturze dałoby inne rezultaty. Były podobne eksperymenty (np. z wpływem autorytetu na zdolność do zadawania bólu) i w różnych kulturach dały one naprawde bardzo różne wyniki.

Ja bym powiedział, że są kultury katów i kultury ofiar i w pewnych warunkach, przy takim a takim wietrze, wilgotności powietrza i układom społecznym, ktoś może w sobie tego kata poczuć (nawet gdy jest ofiarą).

[makaronizm]

"...Pamięć tych którzy przeżyli powinnyśmy rozdrapywać w sobie, tak aby nigdy się nie zagoiła. Czy mamy prawo oceniać? Tak. Mamy obowiązek dociekać Prawdy.

A czy to nie jest tak, że gdy mamy prawo do oceniania, możemy się bardzo rozminąć z prawdą?

[blues]

W jaki sposób rozminąć sie z prawdą? Nagle stwierdzimy że nie istniały Obozy Śmierci czy że hitlerowcy byli ofiarami?
Jasne - nie wolno zamykać się w stereotypach i traktować wszystkich jak katów. Ale mamy prawo oceniać. Chociażby po to żeby ustrzec się powtórki z przeszłości.

[deacon]

ale czy spotkalaś/łes się z osobą, ktora oceniając nie stawi jedenej osoby/stanowiska po prawej a drugiej osobyy/stanowiska po lewej i nie przykleja etykiet. Taki "Strach" Gross jasno stawia sprawę, Polacy żli i zakwalifikowani do kategorii katów, nie podoba mi się to!

poszukuję alternatywy wobec takiego podejścia. i czekam z utęsknieniem aż ktoś będzie mowił z szacunkiem o tym wszystkim co się wydarzyło. a nie bedzi eprowokacyjnie rozliczał wszystkich z przeszłosci.

[blues]

Z literatury faktu poczytaj alternatywę czyli Pana Chodakiewicza. Z literatury fabularnej wyżej wspomnianą Złodziejkę książek. W obu przypadkach znajdziesz szacunek do wydarzeń.

Co więcej - Gross nie ocenia - patrzenie na coś pod jednym kątem to nie ocena to zacietrzewienie.

[deacon]

własnie Złodziejkę Książek mam juz za sobą i docenniam autora, ze udało mu się uniknać zaplątania w podziały, oceny itd, opisuje rzeczywiście rzeczywistosc i to czytelnikowi zostawia interpretacje. tak powinno być.